Pierre Brasseur, leganto kaj kolumnisto de www.francophonie-avenir.com dividis kun ni siajn zorgojn kiel turisto kiam li eksciis pri la elekto de la urbodomo de Romo ŝanĝi la simbolon de la urbo per la fifama Rome&You, pri kiu ni vaste debatis sur ĉi tiuj paĝoj.
Dankante lin publike pro lia afabla interveno, ni publikigas ĉi tie lian e-poŝton kaj lian tutan artikolon.
Kvankam ĝi estas en la franca, mi ofte legas liajn artikolojn, ĉar mi tre bedaŭras la danĝeron de la unilingvismo angla. Cetere, mi jam verkis kelkajn artikolojn pri la franca situacio. Ĉi tiun fojon, mi volas reagi al la nova slogano de la urbo de Romo, kiel li ĝin legos. Mi faras ĝin iom malfrue. Mi rekonas tion. Mi pardonpetas pro miaj eraroj kaj pro la malriĉeco de mia itala … Sed vi havus la deziron publikigi mian tekston (kion mi akceptus kun plezuro ), ne estus necese korekti ilin ĉiujn, ĉar ĝi montras ke tiu ĉi slogano malplaĉas ankaŭ al iuj turistoj.
Rome&You: kion pensas turistoj pri ĝi?
Kutime, mi ne volas eniri en la italajn aferojn, ĉar mi ja ne estas italo, sed franco. Tamen, ĉi tiun fojon, al mi ŝajnas havi la rajton reagi, ĉar la nova slogano de Romo estas konceptita ĝuste por fremduloj kiuj venas al Romo; por komplezi ilin, oni diras, doni al ili pli modernan bildon pri la ĉefurbo.
“Estas hororo,” diris al mi kelkaj amikoj enamiĝintaj por Romo kiam mi parolis al ili; “hororo kaj eraro,” kaj ankaŭ: “ne estas la Romo kiun ili amas, kiun oni neniam diras en la angla.”
Vi diros al mi: “kompreneble, sed vi estas fremdulo kiu parolas nur iomete la italan, dum la plejparto de la turistoj bezonas la anglan kiam ili venas al Romo.»
Esta vere, sed tiu ĉi argumento ne sufiĉas. Fakte, multaj vojaĝantoj volas senti la realaĵon de la lando kiun ili vizitas, kaj do ili volas aŭdi kaj legi la lokan lingvon, eĉ se ili ne konas ĝin kaj se, dirinte “bonan matenon, sinjoro”, necesas paroli al ili en alia lingvo.
Tiel la slogano ” Rome&You ” ne ŝajnas al ni necesa, tamen stranga. Ĝi donas malsaman bildon pri Romo kiun ni ŝatas, kaj ĉefe bildon falsan, kvankam ĝi estas konceptita por doni, male, malvarmetan bildon. Kia ideo! Romo ne estas kaj neniam estos malvarma celloko. Ĝi estas tro kara kaj tro kultura. Tiel la slogano ” Romo & You ” ne sajnas necesa , tamen stranga . Gi donas malsaman bildon de Romo kiu ni satas , kaj cefe falsa , kvankam gi estas desegnita por doni , kontraue , malvarmeta bildo . Kia ideo! Romo ne kaj neniam estos malvarma celloko . Si estas tro multekosta kaj tro kultura. Ĝia historio estas ĝuste tio kio altiras la turistojn. Kial vi volas ŝanĝi ĉi tion?
Estas ankaŭ danĝere. Tiu ĉi senutila angla lingvo kaj tiu ĉi malvarmeta bildo efikas nur por ke Romo estu simila al ĉiuj aliaj turismaj cellokoj en la mondo. Tio kio estas ĝuste Romo ne plu aperas. Kvazaŭ ĉiuj urboj estu amuziĝ-parkoj, kie la homoj serĉas nur la amuzon. Kvazaŭ ni aliaj, la turistoj, estus infanoj. Aŭ kvazaŭ se turistoj, kiuj estas tiaj, estus pli gravaj kaj respektindaj ol la aliaj.Cetere, estas vere turistoj kiuj komencas sian tagon kun english breakfast (briteca matenmanĝo), kiuj venas al Romo ĉar oni devas “fari” Romon, kaj kiuj finas la nokton en nokta diskoteko. Sed mi ne povas kredi ke ili estas la plej multnombraj turistoj, aŭ ke ili estas la plej gravaj.
Male. Turistoj kiuj amas kaj konas Italion, kien ili ofte revenas, estas ĝuste tiuj kiuj helpas al ĝi brili en la mondo. Ili verkas pri Romo, ili parolas pri ĝi al siaj geamikoj, sed estus risko ke ili faros tion iom malpli se Romo estus Rome.
Bedaŭrinde, tiu ĉi slogano malestimas ĉiujn fremdulojn kiuj amas Romon, kiuj penas paroli iom itale, kiuj respektas la italojn kaj ilian lingvon. Ĝi favoras anstataŭ mallaboremulojn. Ĝi estas konceptipta por ili, nur por ili – kiel Italio estus kolonizita.
Vi ankaŭ memoru ke la lingvo de la turismo ne estas la angla, sed la lingvo de la turisto. Kaj ke la angla ne estas “la” internacia lingvo, kvankam multaj homoj pensas tion; estas multegaj lingvoj en la mondo, inter kiuj la itala, kiu ne estas malpli bela aŭ prezisa.
Do li eraris, la urbestro de Romo, eraro kiun ne nur bedaŭras iuj faŝistoj italaj, sed ankaŭ multaj eksterlandanoj, kiuj, tamen, volas batali kontraŭ la faŝismo de la unulingvismo.
Tio ĉi, fine, ne estas tiel stranga: la urbestro speciale faris la eraron aŭskulti unu el tiuj specialistoj de komunikado kiuj opinias ke la angla estas la lingvo internacia kaj ke ĉiuj eksterlandanoj volas paroli ĉin ĉiam. Sed li ne helpas Romon, se entute via ĉefurbo volas iĝi la nova Disneyland.
